Jeszcze odrobina Czarnogóry

Witajcie kochani :)

Tęskniąc za wiosną, soczystą zielenią, kolorami i ciepłym, delikatnym wietrzykiem 
otulam Was wspomnieniami z moich ubiegłorocznych wakacji do Czarnogóry.

Zainspirowana wpisami blogowych koleżanek, dotyczącymi wakacyjnych wspomnień,
 i ja zatęskniłam za błękitem nieba, za palmami, gorącem, które wprost uwielbiam i innymi rzeczami.

Zatem -
osoby, które lubią podróżować zapraszam na krótki spacer
  wśród przeróżnych roślin śródziemnomorskich. 

Wędrówkę rozpoczynam od bugenwilli - rośliny często spotykanej w klimacie śródziemnomorkim,
 a od której nazwy pochodziła nazwa naszego pensjonatu w Czarnogórze. Przedstawione na zdjęciach pnącze wyrastało ponad dach wyróżniając budynek na tle innych zabudowań w okolicy. Panujący tu klimat sprzyja powstawaniu nowych kwiatostanów, które na końcówkach gałązek tworzą ogromne, obsypane w kwiecie pędy.

Cudowna bogumiła wspinała się ponad najwyższe piętra budynku królując wysoko nad wszystkimi dachami i ozdabiając przy okazji taras wypoczynkowy znajdujący się na dachu. Pierwszy raz widziałam roślinę w Chorwacji i byłam pod wrażeniem tego z jaką lekkością oplata budynki, mury, pergole i wszelkiego rodzaju podpórki oraz płoty.

Gorący klimat doskonale sprzyja roślinie,
 a ta z kolei odwdzięcza się pięknymi kolorami rozjaśniając niejedną posesję. 

Chyba nie trzeba szczególnie podkreślać jak pięknie prezentują się owoce różnych roślin,
 które upodobały sobie zwłaszcza pergole przydomowe, dodatkowo tworząc cień mieszkańcom, zwierzętom i samochodom. To cudowne uczucie - siedzisz sobie pod naturalnym parasolem 
i masz w zasięgu ręki owoce kiwi, nektarynki lub winogron. Do dziś pamiętam smak dojrzałej soczystej i mięsistej figi zerwanej prosto z drzewa.

 

 Jak zwykle nie mogę się oprzeć pokusie powąchania kwiatów oleandra,  który napotykam 
na wycieczce. Ogromne egzemplarze tej rośliny tworzą niejednokrotnie całe aleje 
wzdłuż nadmorskiej promenady.

Bardzo zasmuciłam się ogłoszeniami na palmach, 
które ostrzegają przed pasożytem w postaci żerującego w nich rdzawoczerwonego 
i bardzo niebezpiecznego chrząszcza palm.
Ogarnęło mnie przerażenie - nie wyobrażam sobie, żeby szkodnik ogołocił większość tych roślin, 
a które nadają krajom śródziemnomorskim swoistego klimatu.

Na innej z wycieczek napotykam duże agapanty, które rosną także w moim ogrodzie ale niestety muszę je przed zimą chronić, gdyż nie tolerują mrozu. Cieszę się ich widokiem i zapachem,
 bo jakoś bardziej pasują mi do gorącego klimatu.

 Niestety nie udało mi się zobaczyć najstarszego drzewa oliwnego znajdującego się 
 niedaleko Starego Baru, a liczącego ok. 2000 lat. 
Za to ten pojedynczy egzemplarz wyjątkowo przykuł moją uwagę.

W czasie spacerów dostrzegłam w jednym z parków kolejną roślinę z mojego ogrodu - 
to jaskrawa i wyjątkowa trytoma. Nie mogłam się oprzeć - musiałam uwiecznić jej urodę na fotce. Myślę, że warto tę bylinę posadzić w ogrodzie. Jej egzotyczne kwiaty zachwycają każdego kształtem 
i intensywnymi kolorami.

Ciekawostką była dla mnie roślina na zdjęciu poniżej.
Bardzo delikatna, wiotka i posiadająca drobniutkie, przyjemnie pachnące kwiaty - 
jasnożółte główki zebrane w duże wiechy.
Długo szukałam informacji na jej temat.
Okazało się, że jest to akacja srebrzysta - drzewko z rodziny mimozowatych. 

Spacer nie może się obyć bez towarzystwa kaktusowatych, które spotykam na każdym kroku.
  Niektóre z egzemplarzy są naprawdę imponujące i rosną sobie ot tak - w ogródku...
 

Podglądając ogrody w przydrożnych posesjach zwracam uwagę na przeróżne kolorowe rośliny, niektóre z nich można spotkać w naszych ogrodach inne są charakterystyczne tylko dla klimatu śródziemnomorskiego. Zachwycam się ich pięknem...

Nigdy nie przechodzę obojętnie obok cudownie zaaranżowanych budynków, 
co często jest dla mnie wielką inspiracją podczas zagospodarowania własnego domu.

 

Nie mogłam się również oprzeć gigantycznym kwiatom hibiskusa oraz męczennicy -
 pnącza, w którego kwiatach dopatrywano się symboliki Męki Pańskiej.

 

Kolejna roślina, która zaskoczyła mnie wyjątkowym kwiatostanem to sagowiec, 
który  wbrew pozorom nie należy do palm, za to jest żywą ciekawostką botaniczną - 
reliktem z epoki dinozaurów! 

 
Na koniec zostawiłam kwiat agawy amerykańskiej, który zadziwia tysiącem żółtawych, pachnących
 i rurkowatych kwiatków. Ten cud natury przyciąga każdego turystę ze względu na rozmiar 
i wyjątkowość napotkanych okazów. Jest też powodem zamierania rośliny, bowiem agawa zakwita tylko raz i obumiera pozostawiając niejednokrotnie wysoki kikut często spotykany w tych okolicach.
  

 

Mam nadzieję, że wybaczycie mi ten długi wpis, ale każda fotka wiąże się z jakimś malutkim wspomnieniem czegoś, co już minęło bezpowrotnie. 

Na zakończenie spaceru wesoła żabcia zakupiona u miejscowej rękodzielniczki.
 Niech jej uśmiech towarzyszy Wam każdego dnia.
 Radosnej końcówki tygodnia.
  Do następnego napisania :)